Aphrodite loopt in haar wijngaard, haar geliefde;
Twee mannen in donkere kleding – twee druivenplukker- volgen haar.
Aphrodite vertelt de twee treurige bewakers – De wijnplukkers:
“Neem jullie scherpe mes, mijn wijnplukkers,
Verdriet en boosheid;
Oogst, Verdriet en Kwelling, mijn geliefde druiven!
Verzamel het bloed van scharlaken bosjes, de tranen van mijn gouden clusters
– Neem het slachtoffer van geluk naar de kiem van verdriet,
Het paars van het lijden van de ziel van de zaligheid;
Giet de vurige vloeistof van scharlakenplezier in mijn vurige graal! “
